A Bout de Souffle

'A bout de souffle', Jean-Luc Godard's eerste 'feature' film (1960), heeft een vrij simpele verhaallijn, dat geschreven is door vroegere collega en vriend Francois Truffaut: Een man steelt een auto in Marseilles en rijdt naar Parijs. Tijdens deze rit wordt de hoofdpersoon, Michel Poiccard, aangehouden door de politie wegens het overschrijden van de maximum snelheid, waarna hij een agent neerschiet en rennend verder gaat naar de lichtstad. In Parijs moet hij geld ophalen bij een vriend van hem en probeert hij een Amerikaanse vrouw, Patricia, over te halen om mee te vertrekken naar Rome. Zij twijfelt over haar liefde voor Michel, wat resulteert in verraad, aangezien ze uiteindelijk, wanneer ze op het punt staan Parijs te verlaten, de politie informeert over het address waar Michel op dat moment zich bevindt. In plaats van te vluchten besluit Michel te blijven en op de politie te wachten om naar de gevangenis te gaan. Maar wanneer de politie arriveert, werpt een vriend een pistool naar hem in een laatste poging hem te redden. De politie raakt in paniek en schiet Michel neer, waarna hij wankelend door de straten loopt om uiteindelijk aan het einde door zijn knieën te zakken en te sterven.

Dit is in grote lijn het verhaal in 'A Bout de Souffle' en hoewel de film amuserend kan zijn zonder een poging te ondernemen de film te analyseren, kan de status van 'meesterwerk' alleen begrepen worden door een analyse van zijn historische context. We moeten, vooral in een film als 'A Bout de Souffle', proberen de cinematografische stijlen in Europa en Amerika in 1960 te begrijpen.

Er zijn drie aan elkaar gerelateerde feiten over Godard en zijn 'A Bout de Souffle' die de film tot een nieuw historische mijlpaal maken op het gebied van de kunst (met name de audiovisuele kunst).
Ten eerste, was Godard extreem bewust van de relatie van zijn medium met andere vormen van expressie. Vooral literatuur, filosofie en de schilderkunst. In zijn stijl valt deze 'interconnectiviteit'